tag:blogger.com,1999:blog-41758923449675010482024-03-14T05:36:15.164+08:00MorOnMebampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.comBlogger59125tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-4237267104378257092010-03-25T19:00:00.003+08:002010-03-29T08:03:43.464+08:00QUALITY BA ANG QUALITY? (Markdowns at Coaching Opportunities ng isang QA)<b>Namumugto.</b><br />
Pero tuloy pa rin.<br />
Kahit parang may kalyo na<br />
Ang ilalim ng yung mga mata.<br />
Gabi-Gabi.<br />
Naliligo ka ng kape.<br />
Pero mukhang hindi <i>smooth </i><br />
Ang epekto ng P70.00 KK coffee mo. <br />
<br />
<b>Nabibingi.</b><br />
Pero sige lang.<br />
Kahit tila bus terminal ang yung pakiramdam.<br />
Samo't saring boses ang pinapakinggan.<br />
Araw-araw.<br />
Kumakain ka ng yosi.<br />
Pero parang hindi kayang sindihan.<br />
Ang <i>lights</i> ng iyong utak at kalamnan.<br />
<br />
<b>Namamanhid.</b><br />
Pero ok lang.<br />
Kahit na para kang usok sa EDSA<br />
Lumulutang ang pagod na katawan.<br />
Taon-Taon.<br />
Pinapapak mo ang<i> leave credits</i> nyo.<br />
Pero parang hindi kayang busugin.<br />
Ang gutom mong mga adhikain.<br />
<br />
*******************<br />
<br />
5 taon ka ng Kolboy. 60 buwan na nakikipagharutan sa kliyenteng dayuhan. 1825 na araw na gabi-gabing naglalako ng pambihirang kakayahan. At yung naisip:<br />
<h3 class="UIIntentionalStory_Message" data-ft="{"type":"msg"}" style="font-style: italic; font-weight: normal;"><b><span style="font-size: small;"><span class="UIStory_Message"><span style="font-size: x-small;">Ang buhay ay parang QA AUDIT. Mayroon tayong mga MARKDOWNS at COACHING OPPORTUNITIES. Meron ding RESOLVED at UNRESOLVED conflicts. Minsan ay HAPPY o BEST CALL. Minsan naman ay bumabaha ng IR o RED ALERTS. Pero lagi mong tinatanong, sa buhay ba kapag bumagsak, pede magfile ng DISPUTE? </span></span></span></b></h3>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-75152504170975853682010-03-20T06:00:00.000+08:002010-03-20T06:00:00.891+08:00KahaponAng hirap kalimutan ....<br />
Ang sarap balikan .... <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HIZIaNJTI/AAAAAAAAAk0/Pe-1Rhb8tEE/s1600-h/24405_1372682685793_1493554824_993812_2816218_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HIZIaNJTI/AAAAAAAAAk0/Pe-1Rhb8tEE/s400/24405_1372682685793_1493554824_993812_2816218_n.jpg" width="381" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HIjBHyBtI/AAAAAAAAAk8/kmax2InhIxs/s1600-h/ako.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HIjBHyBtI/AAAAAAAAAk8/kmax2InhIxs/s400/ako.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
Sana, Muling maging makulay ang samahan ...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HJxh7OLhI/AAAAAAAAAlE/FjjXbVY2AV8/s1600-h/me.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6HJxh7OLhI/AAAAAAAAAlE/FjjXbVY2AV8/s400/me.jpg" width="400" /></a></div><br />
Salamat sa alaala ng masayang kahapon!bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-9691563636011009912010-03-18T10:00:00.001+08:002010-03-18T10:41:59.430+08:00Utak MoronMatagal kang nawala. Ganyan siguro talaga kapag mataba at masaya masyado puso mo. Pero hinay-hinay ka lang. Traidor ang sakit sa puso. Buti na lang maalaga ang cardiologist mo. Ano na bang balita sa iyo? Asan na ang katas ng utak moron mo?<br />
<br />
Pasilip nga?<br />
<br />
* <span class="UIIntentionalStory_Names" data-ft="{"type":"name"}"></span><span class="UIStory_Message">7 taon na akong taxpayer: 2 taon sa Academe, 2 taong alipin ni Uncle Sam (Sprint) at 3 taong pagala-gala sa Eastwood. Natutunan ko na hindi lahat ng Matatalino ay Magagaling. Hindi lahat ng Magagaling ay Napapansin at hindi lahat ng Napapansin ay Deserving! (Nabasa ko yan sa FB account mo)</span><br />
<br />
<span class="UIStory_Message">* Pambihira ang bago kong account. Kailangan kong mag-alay sa diyos at diyosa ng mga servers para mapadali ang pag-aaudit. Ayan tuloy, palagi akong Last Man Standing kapag last day of the week. Kakastress! </span><br />
<span class="UIStory_Message"> </span><br />
<span class="UIStory_Message">* Sinubukan kong mag-apply sa Land Down Under. Me nakita lang akong Ad sa MB. Education Specialist daw. Hmmm, Iniisip ko baka ito na ang tinatawag nilang pagkakataon. Pero sabi sa reply ng application ko, Maybe Next Time. Siguro, dapat ko nang seryosuhin ang plano kong Graduate Studies. Ang hirap tumakas sa Comfort Zone. Waah kailangan ko pala i-renew ang PRC license ko.</span><br />
<span class="UIStory_Message"><br />
</span><br />
<span class="UIStory_Message">* Patay na si peyups.com. Hindi ko alam kung bakit ayaw gumana ng site. Hay, kakamiss ang pambihira at samo't saring opinyon. Di ko tuloy alam ang pulso ni Isko't Iska sa mga nangyayari sa mundo. </span><br />
<br />
<span class="UIStory_Message">* Nagkita uli kami ni bunsong Yas at Kuya Jin pagkatapos ng napakatagal nang AkoMismo event. Tumambay lang sa Dampa at pinag-isipan ang summer trip sa Sagada. Sana makasama talaga ako. Sana! </span><br />
<span class="UIStory_Message"><br />
<span class="UIStory_Message">* 3 buwan na kami ni Pig. Ako nga pala si Piglet. Naging ugali na namin ang mag midnight snack sa Mcdo. Pig Pen ko ang bahay niya kapag RD. Sabay din naming pinanood ang IMYLC. Naging paborito ko na rin ang gusto niyang ARASHI group (Love so sweet). Paborito naming puntahan ang Kenny Rogers kapag gutom. Ayan o. </span><br />
</span><br />
<span class="UIStory_Message"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6GM7h2AGiI/AAAAAAAAAkk/pmqdQY7j06w/s1600-h/DSC00291.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6GM7h2AGiI/AAAAAAAAAkk/pmqdQY7j06w/s320/DSC00291.JPG" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6GNqbsG2fI/AAAAAAAAAks/TQCx39EtYw0/s1600-h/DSC00239_001.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S6GNqbsG2fI/AAAAAAAAAks/TQCx39EtYw0/s320/DSC00239_001.JPG" width="320" /></a></div>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-48011150488034406262010-02-25T18:00:00.001+08:002010-02-25T18:24:48.262+08:00Top 3 Romantic Movies<span style="font-weight: bold;">3. The Notebook (2004)</span><br /><span style="font-style: italic;font-size:100%;" ><br /></span><span style="font-style: italic;font-size:100%;" >"Read this to me, and I'll come back to you"</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Plot:</span> A poor and passionate young man falls in love with a rich young woman and gives her a sense of freedom. They soon are separated by their social differences.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Sabi ng Bampira:</span> Ito na siguro ang pinakagusto ko sa lahat ng libro ni Nicholas Sparks na ginawang pelikula. At kahit "signature ending" na niya ang death, ito ang may magaan sa loob na "signature ending". Bagay talaga kina Rachel McAdams at Ryan Gosling ang characters nina Noah at Allie. Cute nila tingnan. Galing ng editing at story telling ng pelikula. Sulit ang haba ng movie. Pinakagusto kong scene yung inexplain ni old Noah sa mga anak niya kung bakit di siya umuuwi. Gusto ko din yung <span style="font-size:100%;"> </span><span style="font-size:100%;">"It wasn't over. It still isn't over!" scene nila sa lake</span> pati na rin yung nagsayaw sila tapos biglang naalala/natandaan ni Allie si Noah at sinabi niya na <span style="font-size:85%;"> <span style="font-size:100%;">"Do you think I can be her tonight?"</span></span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Noah:</span> <span style="font-style: italic;">I am nothing special; just a common man with common thoughts, and I've led a common life. There are no monuments dedicated to me and my name will soon be forgotten. But in one respect I have succeeded as gloriously as anyone who's ever lived: I've loved another with all my heart and soul; and to me, this has always been enough.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZARs1SWKI/AAAAAAAAAiM/_ernoEHTkF4/s1600-h/the_notebook.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZARs1SWKI/AAAAAAAAAiM/_ernoEHTkF4/s320/the_notebook.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442107872560437410" border="0" /></a></span> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZAfk79CcI/AAAAAAAAAiU/ux6TIKl2PJY/s1600-h/the+notebook.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZAfk79CcI/AAAAAAAAAiU/ux6TIKl2PJY/s320/the+notebook.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442108110959086018" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZCtJNwL7I/AAAAAAAAAic/EUCArA2EPC4/s1600-h/notebook.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 200px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZCtJNwL7I/AAAAAAAAAic/EUCArA2EPC4/s320/notebook.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442110543058972594" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZC52x8haI/AAAAAAAAAik/ipvhZDVPhYU/s1600-h/notebook2.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 200px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZC52x8haI/AAAAAAAAAik/ipvhZDVPhYU/s320/notebook2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442110761448801698" border="0" /></a><br /><span style="font-weight: bold;">2.Got 2 Believe (2002)</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">"You never say sorry for loving someone, you never say sorry for loving me..."</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Sabi ng Bampira: </span>Itoang pinakagusto kong pelikula ni Rico Yan at Claudine Barreto. Kakalungkot nga lang at last movie na to ni Rico Yan. Naisip ko lang hollywood version nga ba nito ang 27 Dresses (2008)? o nagkataon lang na pareho sila ng concept. Gandang ganda ako sa bahay nila Claudine dito sa Tagaytay. Super cute ng movie. No wonder #1 movie siya of 2002<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Toni (Claudine):</span> "Alam mo, hindi ko alam kung ano ang mas mahirap, ang pag-aralang mahalin ang taong nagmamahal sa'yo o ang umasang mamahalin ka ng taong mahal mo."<br /><span style="font-weight: bold;">Karen (Nikk Valdez):</span> "Friend, Mr. Perfect can not necessarily be Mr. Right."<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZITO-CZKI/AAAAAAAAAis/I3E-tAsf6j4/s1600-h/a1.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 200px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZITO-CZKI/AAAAAAAAAis/I3E-tAsf6j4/s320/a1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442116694996837538" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZIhhSoM1I/AAAAAAAAAi0/UySR1PR9heo/s1600-h/a2.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZIhhSoM1I/AAAAAAAAAi0/UySR1PR9heo/s320/a2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442116940433208146" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-weight: bold;">1. Love Actually (2003)</span><br /><span style="font-style: italic;">It's All About Love... Actually.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Plot: </span>Follows the lives of eight very different couples in dealing with their love lives in various loosely and interrelated tales all set during a frantic month before Christmas in London, England.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Sabi ng Bampira:</span> Gaya nga ng sabi nila: <span style="font-style: italic;">Love Actually is not a love story, it is a story about love. Love that reinvents itself, multiplies itself, opens itself up, and even devastates. </span>Para sa akin astig kung paano naconnect ang 8 different kinds of love. Galing ni Emma Thompson dito. Gusto ko yung proposal scene ni Colin Firth sa Portugese Girl. Saka yung kay Keira Knightley. Astig din ng sound track. Perfect romantic movie.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZPc-Fr3YI/AAAAAAAAAi8/AtXDG2fzT1s/s1600-h/b1.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZPc-Fr3YI/AAAAAAAAAi8/AtXDG2fzT1s/s320/b1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442124558845599106" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZPojQ39zI/AAAAAAAAAjE/e2jugC0klgo/s1600-h/love2.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S4ZPojQ39zI/AAAAAAAAAjE/e2jugC0klgo/s320/love2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442124757803202354" border="0" /></a>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-63862441989647708002010-02-20T20:00:00.000+08:002010-02-20T20:02:29.354+08:00I Crave<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_N-K3lUOI/AAAAAAAAAh0/CYipIdoTBso/s1600-h/a3.JPG"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_N-K3lUOI/AAAAAAAAAh0/CYipIdoTBso/s320/a3.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5440293342839918818" border="0" /></a><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_O1QMS22I/AAAAAAAAAh8/l49yPUcEPn8/s1600-h/a2.JPG"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_O1QMS22I/AAAAAAAAAh8/l49yPUcEPn8/s320/a2.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5440294289161771874" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_PF1nwyBI/AAAAAAAAAiE/2lLq6-UWPEI/s1600-h/a5.JPG"><img style="cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3_PF1nwyBI/AAAAAAAAAiE/2lLq6-UWPEI/s320/a5.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5440294574086998034" border="0" /></a>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-59580090491358117252010-02-13T11:20:00.002+08:002010-02-13T11:25:16.113+08:00BigaTEN: Favorite ROMANTIC Movies<div><span style="FONT-WEIGHT: bold"><br />10.</span> <span style="FONT-WEIGHT: bold">Wicker Park (2004)<br /><br /></span><span style="FONT-STYLE: italic">"</span><span style="FONT-STYLE: italic">Love makes you do crazy things, insane things. Things in a million years you'd never see yourself do. But there you are doing them... can't help it."<br /><br /></span><span style="FONT-WEIGHT: bold">Plot:</span><span style="FONT-STYLE: italic"> </span>A young Chicago advertising executive believes a woman he sees in a café is his long-lost love. His conviction leads to obsession, as he puts his life on hold to trail her.<br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Sabi ng Bampira:</span> Napanood ko rin ang original french version nito na L'appartement (Andun si Monica Belluci. Ganda niya dito). Sobrang nagalingan ako sa original version kaya lang sobrang nagulat at nalungkot sa ending. Sobrang bigat sa pakiramdam. Kahit na hindi ganun na ka-ok ang treatment sa hollywood version, nagustuhan ko siya kasi happy ang ending. Hopeless romantic lang talaga siguro ako.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UlKKGGq5I/AAAAAAAAAfU/lvoWXMEgtz8/s1600-h/wicker_park.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437292981558619026" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UlKKGGq5I/AAAAAAAAAfU/lvoWXMEgtz8/s320/wicker_park.jpg" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UtxyS73PI/AAAAAAAAAfs/EW94JipdVvA/s1600-h/Wicker-Park_im1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437302458457775346" style="WIDTH: 350px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UtxyS73PI/AAAAAAAAAfs/EW94JipdVvA/s320/Wicker-Park_im1.jpg" border="0" /></a><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">9. The Cutting Edge (1992)</span><br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">"Man and woman together make flower. Douglas, you are stem. Katya, you are petal. Together, we make flower."</span><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Plot:</span> Kate is talented and spoiled. She and her coach have eliminated her most recent figure skating partner with little time to find a replacement. None of the candidates will do, and her coach finds a college hockey player with no figure skating experience as a last possibility. The two are from totally different worlds and argue constantly, but his strong work ethic brings both her father and her coach around. The two enter international competition trying out a new routine that is dangerous for each of them as their respect for each other finally begins to grow.<br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Sabi ng Bampira:</span> VHS ko pa to unang napanood. Dito ko unang nagustuhan si Moira Kelly (Kaya pinanood ko din yung With Honors) Sobrang daming chessy lines din. Gusto ko yung love-hate relationship nila.<br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Kate Mosley:</span> <em>I love you.</em><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Doug Dorsey:</span> <em>Just remember who said it first</em><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Kate</span>: <em>What do you do, shower once a week? </em><br /><a href="http://www.imdb.com/name/nm0000665/"><span style="FONT-WEIGHT: bold"></span></a><span style="FONT-WEIGHT: bold">Doug</span>: <em>Is that an invitation? </em><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3Usrhbdd2I/AAAAAAAAAfk/RQpxtEBuUqU/s1600-h/CE1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437301251339286370" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3Usrhbdd2I/AAAAAAAAAfk/RQpxtEBuUqU/s320/CE1.JPG" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UuQijMSaI/AAAAAAAAAf0/Nrh5gDV4Stk/s1600-h/CE2.png"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437302986806938018" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3UuQijMSaI/AAAAAAAAAf0/Nrh5gDV4Stk/s320/CE2.png" border="0" /></a><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">8. Pretty Woman (1990)</span><br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">"I appreciate this whole seduction thing you've got going on here, but let me give you a tip: I'm a sure thing. "</span><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Plot:</span> A man in a legal but hurtful business needs an escort for some social events, and hires a beautiful prostitute he meets... only to fall in love<br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Sabi ng Bampira: </span>Napanood ko din to sa VHS collection namin. At sino ang hindi makakalimot sa long legs ni Vivian Ward? Para sa akin, isa yun sa pinakasweet na movie character. Gusto ko yung eksena na binalikan at tinarayan niya ang snobbish shop. The best din yung eksena sa Hotel lobby. Napaka gorgeous ni Julia sa Red gown niya. Gusto ko maging room mate si Richard Gere.<br /><br /><b>Shop assistant</b>: <em>Hello, can I help you?</em><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Vivian</span><span style="FONT-WEIGHT: bold; TEXT-DECORATION: underline"></span><span style="FONT-WEIGHT: bold">:</span> <em>I was in here yesterday, you wouldn't wait on me.<br /></em><b>Shop assistant</b>: <em>Oh.<br /></em><span style="FONT-WEIGHT: bold">Vivian:</span> <em>You people work on commission, right?<br /></em><b>Shop assistant</b>: <em>Yeah.<br /></em><span style="FONT-WEIGHT: bold">Vivian:</span> <em>Big mistake. Big. Huge. I have to go shopping now.</em><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U0ZPtlihI/AAAAAAAAAf8/2kpg5B1Sk2w/s1600-h/pretty_woman.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437309733438851602" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U0ZPtlihI/AAAAAAAAAf8/2kpg5B1Sk2w/s320/pretty_woman.jpg" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U0sXFzyYI/AAAAAAAAAgE/eml-zb3HfJA/s1600-h/Pretty-Woman-movie-01.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437310061837011330" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U0sXFzyYI/AAAAAAAAAgE/eml-zb3HfJA/s320/Pretty-Woman-movie-01.jpg" border="0" /></a><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">7. Keulraesik (The Classic) 2003</span><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Plot:</span> It tells the story of Ji-hye, a university student who discovers a secret box filled with old letters while her mother is traveling overseas. As she explores its contents, she comes to learn of her mother's first love affair, a story which closely parallels her own situation at the university.<br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Sabi ng Bampira: </span>Pinanood ko ang movie na to dahil kay Jo In Sung (Paolo, Memories of Bali) Pero sobrang nagustuhan ko siya. Effective yung flashback sa pagbuo ng story. Ang cute ng lovestory ng parents nila. Trivia: sa Pinas daw shinoot yung war scenes.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U8vIrQb_I/AAAAAAAAAgM/qJDFR1sbq-o/s1600-h/the+classic+movie.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437318905600176114" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U8vIrQb_I/AAAAAAAAAgM/qJDFR1sbq-o/s320/the+classic+movie.jpg" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U8-YMqZlI/AAAAAAAAAgU/Wa_uh8c9t4A/s1600-h/classic2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437319167464859218" style="WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3U8-YMqZlI/AAAAAAAAAgU/Wa_uh8c9t4A/s320/classic2.jpg" border="0" /></a><br /><br /><strong>6. Dahil Mahal na Mahal Kita (1998)</strong><br /><br /><strong>Sabi ng Bampira:</strong> Gusto ko dito ang maldita image ni Claudine. Ang galing niya dito. Bumili pa talaga ako ng kopya nito. Para itong Mula sa Puso-Reunion. Naawa naman ako sa character ni Diet sa ending.<br /><br /><strong>Ryan:</strong> <em>Mela alam mo bang ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko …</em><br /><strong>Mela:</strong> <em>Thank you …</em><br /><strong>Ryan:</strong><em> Wala na siguro akong mamahaling iba gaya ng pagmamahal ko sa iyo … And all my life I will regret the day that I lost you …</em><br /><strong>Mela:</strong> <em>Ryan …</em><br /><strong>Ryan:</strong> <em>Shhh … I will not force you naman eh … maghihintay ako para sa iyo … Baka dumating yung isang araw, pag-gising mo, baka sakaling muli pang tumibok yan para sakin … </em><br /><br />-----------------<br /><br /><strong>Miguel:</strong> <em>Ok lang kaya kung ligawan kita? … Can you please give me one more chance to love</em> you? … <em>Please?</em><br /><strong>Mela:</strong> <em>Maybe …</em><br /><strong>Miguel:</strong> <em>Mukha ba kong tanga?</em><br /><strong>Mela:</strong> <em>Hindi, mukha kang chewing gum na masarap nguyain …<br /></em><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YPH6FpMcI/AAAAAAAAAgc/x1tTg4hSACw/s1600-h/a1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437550228622881218" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YPH6FpMcI/AAAAAAAAAgc/x1tTg4hSACw/s320/a1.jpg" border="0" /></a> <a href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YPUkK4fjI/AAAAAAAAAgk/27E-aNnGG_U/s1600-h/a2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437550446077574706" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YPUkK4fjI/AAAAAAAAAgk/27E-aNnGG_U/s320/a2.jpg" border="0" /></a><br /><div><br /><strong>5. Il Mare (2000)</strong></div><br /><div><strong>Plot:</strong> Eun-joo moves out of her house "Il Mare", leaving behind a Christmas card for the eventual new owner of the house in 1999. In it she asks him/her to forward any mail of hers to her new address in the city. It is 1997 and Sung-hyun, the first owner of "Il Mare" is moving in and finds in his mailbox the Christmas card from Eun-joo. Thinking it was a joke, Sung-hyun leaves her a letter telling her so and reminds her that its 1997 not 1999. Eventually the two realize that they are separated by two years of time but can somehow communicate through the mailbox and begin to form a friendship through their letters </div><br /><div><strong>Sabi ng Bampira:</strong> Ganda ng Cinematography nito. D best ang korea seaside. Dahil sobrang love ko yung movie na to, di ko na pinanood ang Hollywood version nito na Lake House. </div><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YSQLpRrOI/AAAAAAAAAgs/NTqcER7zE2Q/s1600-h/b1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437553669309574370" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YSQLpRrOI/AAAAAAAAAgs/NTqcER7zE2Q/s320/b1.jpg" border="0" /></a> <a href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YSbYAmyQI/AAAAAAAAAg0/2IzkNY7j9kk/s1600-h/b2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437553861607213314" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YSbYAmyQI/AAAAAAAAAg0/2IzkNY7j9kk/s320/b2.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div><strong>4. One More Chance (2007)</strong></div><br /><div><em>"Sometimes, it's better that people break up - so they can grow up. It takes grown-ups to make relationships work"</em></div><br /><div><strong>Sabi ng Bampira:</strong> Ang galing ng movie at ng cast. D best si JLC. Galing din ni Maja sa breakup lines niya. D best si Vanessa Valdez sa swabe ng kwento. Dami kong natutunan. Gusto ko yung eksena sa stop light nang biglang tumugtog yung "Nanghihinayang". Ganda din ng eksena sa hospital. Ang galing ng sinabi ni Popoy sa kaibigan niya. </div><br /><div><em>"kung nakaya ko, kaya mo rin... naaaalala mo nung akong nandyan.... o e dibat ikaw pa nagsabi sa akin na baka kaya tayo iniiwan ng mga taong mahal natin, kasi baka meron bagong darating na mas ok....na mas mamahalin tayo... yung taong di tayo sasaktan at paaasahin....ung nag-iisang tao na magtatama ng mali sa buhay natin... nang lahat ng mali sa buhay mo.... "</em> </div><br /><div>Ayoko lang ng Biogesic dialogue. Masyadong pinilit. Ang cute ng barkadahan nila. Dahil dito, me monthsary na rin ang tropang adik namin. Para sa akin, magandang ending na rin sana yung nasa UST grounds sila. Pero malamang, maraming mga hopeless romantic ang maiinis. </div><br /><div><strong>Popoy:</strong> <em>Eh ano nga kasi ang problema??<br /></em><strong>Basha:</strong> <em>Gusto mo ba talagang malaman? Ako! ako yung problema! Kasi nasasaktan ako kahit di naman ako dapat nasasaktan … Sana kaya ko nang tiisin yung sa akin na nararamdaman ko, kasi ako namili nito diba? Ako yung may gusto … Sana kaya ko nang sabihin sa iyo na masaya ako para sa iyo, para sa inyo … Sana kaya ko … Sana kaya ko, pero hindi eh … Sama sama kong tao kasi ang totoo, umaasa pa rin ako sa piling mo … Sana ako pa rin …Ako na lang … Ako na lang ulit<br /></em><strong>Popoy:</strong> <em>Mahal ko si Trisha …<br /></em><strong>Basha:</strong> <em>Alam ko, alam ko …</em><br /><strong>Popoy:</strong> <strong>Basha:</strong> <em>Popoy yun ba talaga ang tingin mo? I just made a choice.</em><br /><strong>Popoy:</strong> <em>And you chose to break my heart.</em></div><br /><div></div><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YaY8h4k8I/AAAAAAAAAg8/hOUrRCCojX0/s1600-h/untitled.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5437562615963882434" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/S3YaY8h4k8I/AAAAAAAAAg8/hOUrRCCojX0/s320/untitled.bmp" border="0" /></a></div><div> </div><div> </div><div>Sa susunod na entry na lang ang aking Top 3. Hmmm......... Pareho kaya tayo ng paborito? </div><div> </div><div><span style="font-size:85%;">*** salamat sa IMDb para sa plot summary.</span></div><div><span style="font-size:85%;"> sa Google.com para sa mga pictures.</span> </div>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-62379521213221869932010-02-09T19:00:00.000+08:002010-02-09T19:09:57.736+08:003some!<strong>1. Halalan 2010</strong><br /><br />Simula na ang kampanya. Nakapag-isip ka na ba?<br /><br />Sabi nga ng isa sa mga makulit na Peyups.com member:<br /><br /><em>Sino ang iboboto mo?</em><br /><em></em><br /><em><strong>Villar:</strong> poorboy </em><br /><em><strong>Gibo:</strong> richboy</em><br /><em><strong>Gordon:</strong> amboy</em><br /><em><strong>Erap:</strong> chickboy </em><br /><em><strong>Noynoy:</strong> mama's boy</em><br /><em><strong>Jamby:</strong> tomboy</em><br /><br /><strong>2. OSCARS 2010</strong><br /><br />Inilabas na ang listahan. Nakapili ka na ba?<br /><br />Sino ba ang dapat manalo?<br /><br />Avatar o The Hurt Locker?<br /><br />Meryl Streep o Sandra Bullock?<br /><strong></strong><br /><strong>3. HIV/AIDS</strong><br /><strong></strong><br />Dumadami na ang biktima. Nagpacheck ka na ba?<br /><br />Positibo ka ba?<br /><br />Sabi sa komersiyal:<br /><br /><em>Tink positib, wag kang aayaw</em><br /><em></em><br />Ngayon na ang simula ng kampanya. Kung ikaw man ay aktibo sa pulitika, busy sa showbiz o maalaga sa kalusugan. Kumilos ka!bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-72785519700885343102010-02-01T02:33:00.003+08:002010-02-01T02:45:38.078+08:00UP FAIR 2010Salamat Peyups.com<br />Tara na! P90.00 lang ang bayad sa astig at kakaibang saya!<br /><br /><strong>Tuesday February 9 - SISFIRE - Juan, Vote!</strong><br /><br />UP Sigma Beta Sorority and UP Economics Society bring you Sisfire7: Juan, Vote! on February 9, the first day of the UP Fair 2010... Kamikazee, 6cyclemind, Kjwan, Sandwich, Sugarfree, Itchyworms, Moonstar88, Silent Sanctuary, Typecast, Paraluman, Pedicab, DeLara, Soapdish, Markus Hiway, Protein Shake, Franco, Paramita, Giniling Festival. This event will surely take entertainment and social awareness to a new level. Wednesday,<br /><br /><strong>February 10 - WARFAIR - Alert The Armory</strong><br /><br />UP Alpha Sigma Fraternity presents Alert The Armory on February 10... Urbandub, Greyhoundz, Chicosci, Slapshock, Stonefree, Salamin, Hilera, Giniling Festival, Blue Boy Bites Back, December Avenue, Valley of Chrome, April Morning Skies, Cog, Imbue No Kudos, Even, Subscapular, The Ambassadors, Inday Bote.<br /><br /><strong>Thursday, February 11 YESTHURSDAY</strong><br /><br />UP Circle of Entrepreneurs presents a concert advocating peace and paying tribute to the 90's music... Parokya nI Edgar, Kamikazee, Typecast, Sandwich, Itchyworms, Sugarfree, Silent Sanctuary, Moonstar88, Chicosci, Spongecola, Hilera, Stonefree, 6cyclemind, Mayonnaise.<br /><br /><strong>Friday, February 12 - RAKESTRA - Harmony Amidst Chaos</strong><br /><br />UP Beta Epsilon presents Harmony Amidst Chaos on February 12... Sugarfree and Silent Sanctuary accompanied by Manila Symphony Orchestra... Kamikazee, Slapshock, Sponge Cola, Typecast, Chicosci, Valley of Chrome, 6cyclemind, Queso, Sandwich, Zelle, Mayonnaise, Moonstar 88, Itchyworms, Soapdish, Rocksteddy, Up Dharma Down, Boy Elroy, Franco, Pitik, April Morning Skies, Danita, Imbue No Kudos, Imago, Syato, Bloodsheed, Cog, Pink Painted Sky, Sin.<br /><br /><strong>Saturday, February 13 - YOUTHSTOCK - Rock, Role, Rights!</strong><br /><br /><strong>Sunday, February 14 - LOVERAGE - Illumine Nation</strong><br /><br />Adelfe Enu Crea Sorority, Pan Xenia Fraternity, UP Circuit, and UP 49ers presents Illumine Nation on February 14... Rico Blanco, Sugarfree, Sandwich, 6cyclemind, Imago, Itchyworms, Callalily, Silent Sanctuary, DeLara, Paraluman, Pedicab, Blue Ketchup, Soapdish, Markus Highway, Ciudad, Aurora, Tanya, Ernville, Up Dharma Down, Chicosci, Kjwan, Giniling Festival, Moonstar88, Zelle, Stonefree, Top Junk, Brownman Revival, Rocksteddy.bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-720294298299261102010-01-22T12:20:00.001+08:002010-01-22T12:23:23.065+08:00S-T-A-T-U-S<em><strong></strong></em><br /><em><strong>D** E**** went from being "single" to "in a relationship".</strong></em><br /><em></em><br /><em>Rein F*******, Ecko Q****** and Jinjiruks Ikari like this.</em><br /><em>wow...this is really is it...you care to name drop...hmmm<br />super like et...<br />hmm blind item</em><br /><em>sino ang mahiwagang nilalang?</em><br /><em>hahaha. mahiwaga talaga siya</em><br /><em>si VIRGO ba ito?</em><br /><em>Sino naman karelasyon mo pare?<br />wushu?<br />He is really in a relationship! take it from me..hehe</em><br /><br />Ganito ang nangyari nang maisipan kong palitan ang isa sa mga detalye sa aking Facebook Account. Para akong nasa front page ng isang pahayagan. Hindi ko alam at maintindihan kung bakit isang malaking isyu ang pagpapalit ng status.<br /><br />Para sa mahiwagang nilalang:<br /><br />Salamat sa binigay mong damit. Sana nagustuhan mo rin ang unan ng paborito mong si Marvin The Martian.<br /><br />Salamat sa pagiging sobrang mapagmahal. Kahit na ang kulit ko at ibang klase ang mood swings, lagi mo akong naiintindihan. Sana hindi ka mapagod. Natuwa akong makita na tinago mo yung box ng large french fries sa una nating midnight snack sa Mcdo na naging tambayan natin kapag gutom sa madaling araw.<br /><br />Salamat sa pagiging alarm clock ko kapag kailangan ko nang pumasok.<br /><br />Salamat sa pagpapahiram ng damit kapag tinatamad na akong umuwi sa bahay at kailangan kong pumasok. Susundin ko na ang palagi mong bilin na magdadala ng damit tuwing pupunta sa inyo.<br /><br />Salamat sa hinanda mong paborito kong monggo. Excited na ako sa cooking bonding natin sa linggo.<br /><br />Salamat....<br /><br /><em>Relationship is partnership. We should be working together to overcome the challenges. Relationship is not all about love. There are several concerns that we need to consider.</em>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-994934154058759182010-01-15T06:00:00.001+08:002010-01-15T06:36:25.648+08:00Adik<em></em><br /><em>Main Entry: ad·dic·tion<br />Pronunciation: \ə-ˈdik-shən, a-\<br />Function: noun<br />Date: 1599<br />1 : the quality or state of being addicted</em><br /><br />...Yan ang paliwanag ni Pareng Webster. Yan ang iyong nararamdaman kapag kasama sila. Yan ang tawag ninyo sa samahan at kayo ang mga adik. Gaano na ba kayo katagal? Matagal tagal na din. Akalain mo naging Adik ka sa loob ng 2 taon at sampung buwan. At ipinapanalangin mo na sana magtagal pa.<br /><br />03122007- Ito ang simula ng lahat. Dito mo sila unang nakita, nakilala at nakasama. Iba't ibang pagkilala sa kanilang pag-uugali pero nagtiwala ka sa sinasabi nilang "small voices".<br /><br />* Ang kalbong yun. Galing siya sa dati mong kumpanya. Tingin mo mukhang mabait.<br /><br />* Isa pang kalbo. Akala mo nung una, anak siya ni Inang Kalikasan. (Berde ang dugo)Pero akala mo lang yun. Isa siyang malupit na adik.<br /><br />* Ang HUGGABLE na babaeng yun. Masaydong siyang masaya kaya siguro malakas ang boses.<br /><br />* Ang dyosa. Inakalang mataray. Magaling ang <em>communication skills. </em>First day pa lang trip mo na siyang maging ka-tropa.<br /><br />Kayo ang bumubuo sa kakaibang samahan. Sa pambihirang barkadahan. Saksi ang bawat isa kung paano ang <em>cramming session</em> ni kalbo #2 nung kumuha siya ng NCLEX sa HK. (Salamat pala sa regalong Gorilla. Nakalambitin pa din siya sa backpack ). Sinuportahan ng tropa ang pagiging ganap na asawa ni kalbo#1. Sinugod ang Antipolo para maging saksi sa kanilang sumpaan matapos ang isang masalimuot na relasyon. Andun pa rin ang tropa nang siya ay maging tatay. Inalalayan at binigyan ng matitinding payo ang babaeng HUGGABLE dahil sa pagkakasangkot nito sa mga isyung sumubok sa kanyang pagkatao at samahan. Naging tagapagmatyag sa dyosa. Inabangan kung ano ang mangyayari sa kanyang lovelife. At ikaw.... ano ba ang alam nila sa'yo? Alam nila na frustrated filmmaker ka. Paborito ang pelikulang "Tuhog" ni Jeffrey Jeturian. Marami silang hindi alam.. Dahil ikaw ang pinakatahimik sa grupo. Dahil ikaw ay nagtatago.Pero malamang, alam nila ang iyong sekreto. Pero para sa mga ADIK, walang magbabago. (Alam na ng dyosa ang aklat ng buhay mo. At nagkaroon na ng ideya si kalbo# 2 dahil sa mga nakakalat sa basurahan mo)<br /><br />Siguro... Namimiss mo ang tambay sa Eastwood.. Ang inuman gabi-gabi.. Ang fudtrip.. Movie trip.. Tambay... Kwento.. Paglalasing..<br /><br />Masaya ang maging ADIK.. Dahil ang mga kabigan na kagaya nila... kakaibang ligaya ang dala.bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-9899192151125231922010-01-06T18:00:00.001+08:002010-01-06T19:02:19.701+08:00GintoIto ang ika-50 kong blog entry.<br /><br />Gusto kong magkwento.<br /><br />Ito ang mga biglang pumasok sa pagod na utak ko:<br /><br />1. Gusto ko na ipagpatuloy ang MA ko sa Educ. Pinag-iisipan ko kong UP or PNU.<br />2. Masaya ako ngayon. Ngayong araw din na to ang 1st monthsary namin. Sana magtagal. Magkikita kami mamaya.<br />3. <span style="font-style: italic;" class="UIStory_Message">" I am ready to receive my DEATH CARD, unprepared to leave the quality memories but excited to confront the challenges of 2010"</span><span class="UIStory_Message"> - yan ang naisip kong isulat sa facebook ko kanina.<br />4. Na-stranded ako sa Mindoro ng dalawang araw noong Jan 3, 2010. Badtrip. Worst roro experience.<br />5. Nagkasakit ako noong VL ko sa probinsiya. Di ko tuloy na-enjoy ang pagbabalik probinsiya ko. buti na lang magaling na ako. Miss ko na ang makulit kong kapatid at ang Nanay ko.<br />6. Ipapaayos ko ang lap top ko ngayon. Sana talaga. maayos na.<br />7. Madami akong kaibigan na may resignation anxiety. Hay!<br />8. Ang gastos ng holiday season. Di ko lam kung paano magkakasya ang pera/allowance ko hanngang next pay day.<br />9. Me bago akong cell phone, sapatos at damit. Parang bata haha. Regalo sa sarili.<br />10. Gusto ko na talaga magturo. Hindi ko alam kung paano magsisimula.<br />11. Marami akong plano sa 2010. Hindi ko rin alam kung paano sisimulan.<br />12. Hindi na ako iinom ng softdrink.<br />13. Iiwasan ko na ang alak.<br />14. Magtitipid na ako.<br />15. Di na ako gagamit ng Credit card. waaah. stressful.<br />16. Kailangan ko na mag-exercise. Mabilis akong mapagod.<br />17. Aayusin ko ang mga pictures ko. Gagawin ko ang scrapbook.<br />18. Aayusin ko na din ang resume ko. Kailangan kong i-update ang mga details ko online.<br />19. Kailangan ko i-renew ang PRC license ko.<br />20. Ipapamigay ko na ang mga damit na hindi ko na isusuot.<br />21. Gusto kong mag-aral ng bagong language. hmmm.<br />22. Gusto ko mag-aral magluto.<br />23. Bibigyan ko na ng time si bro. Bihira ko na lang siya dalawin.<br />24. Gusto kong maging Graduation speaker sa HS Alma Mater ko. Madami akong gustong sabihin sa mga parents at teachers.<br />25. Sana makapag-out of town ako this year. Gusto ko bumalik sa Sagada o kaya pumunta sa Ilocos.<br />26. Magbabasa na uli ako ng Bible.<br />27. Kakamustahin ko lahat ng mga kamag-anak at kaibigan ko. Bibisitahin ko sila.<br />28. Iiwasan ko na ang ice cream at chocolate.<br />29. Manood ako ng Cinemanila, Cinemalaya at Cine Europa. Matagal na akong hindi nakakapanood at nakakaatend ng ganitong mga events<br />30. Babasahin ko ang "The Secret" para mainspire uli ako.<br />31. Dadalawin ko uli ang UP Campus. kakain uli ako sa Rodics at tatambay sa sunken garden.<br />32. Update ko na din ang emails ko.<br />33. Papanoorin ko ang Avatar.<br />34. Magtitipid na ako sa load. Tatawag at tetext lang ako kung kinakailangan.<br />35. Lagi na ako bibili ng prutas.<br />36. I papabook bind ko yung mga notes ko ng college na hindi ko maitapon tapon.<br />37. Kakamustahin ko yung mga estudyante ko dati. Aalamin ko kung ano na nangyari sa kanila<br />38. Gusto kong umatend ng seminar/training.<br />39. Gusto kong manood ng UP Fair<br />40. Papadalhan ko ng Valentines/birthday/christmas card ang mga mahal ko sa buhay ngayong taon. Gusto ko maexperience uli ang pumunta sa post office.<br />41. Dadalawin ko yung mga teachers ko noong elementary at highschool.<br />42. Makikibalita ako sa mga dati kong dormmates sa Yakal.<br />43. Manonood ako ng PBA Game, Concert sa Araneta at Live UAAP Cheerdance<br />44. Gusto ko mag donate ng dugo.<br />45. Hindi na ako masyadong mag-kakape<br />46. Try kong magpahaba ng buhok.<br />47. Lagi ko na i-uupdate ang blogspot ko.<br />48. Lagi ko na isusuot ang eyeglasses ko para hindi na ako sabihang suplado.<br />49. Masaya ako ngayon.<br />50. Kakapagod magsulat.<br /></span><span style="font-style: italic;font-size:100%;" ><br /></span><h1 style="margin: 0pt; font-style: italic;font-size:12px;"><span style="font-size:100%;">“Stories are like fairy gold, the more you give away, the more you have.”</span></h1><span class="UIStory_Message"><br /><br /><br /></span>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-76419571752041101872009-12-23T11:15:00.001+08:002009-12-23T11:32:12.816+08:00NAGBABALIK<strong>Pagkatapos ng tatlong linggong</strong> pananahimik. Nang hindi pagpaparamdam o pagdalaw sa paboritong mundo ng blogosperya. Naging madamot ang trabaho sa pagpapahiram ng oras. Naging masyado akong masaya nitong nakaraang mga linggo para maisipang magsulat ng angas. (Na kadalasan kong gingagawa)..... <strong>Nagsusulat na naman ako</strong><br /><br /><strong>Pagkatapos ng ilang buwang</strong> paghahanda. Matapos kabahan at matakot. Narito na naman ang di inaasahang banta. Akala namin <em>"We're out of the woods".</em> Pero dahil sa patuloy na pagbaba ng numero-ang batayan ng aming kagalingan, muling nabasa ang sulat ng paghahanda.... <strong>Mababawasan na naman kami.</strong><br /><br /><strong>Pagkatapos ng isang taon</strong>. Matapos mapagod sa kalalakad sa paghahanap ng mga pedeng ibigay. Matapos maubos ang <em>13th month pay</em> mapasaya lang ang mga mahal sa buhay. Matapos masira ang <em>healthy diet</em> dahil sa mga masasarap na <em>holiday food</em>......<strong>Pasko na naman</strong><br /><br /><strong>Pagkatapos ng mahigit na isang taon</strong>.......<br /><br /><strong>Uuwi ako sa probinsiya.</strong><br /><strong>Makikita ko na naman si Nanay at ang makulit kong kapatid.</strong><br /><strong>Makakahiga na naman ako sa aking sariling kama.</strong><br /><strong>Mayayakap ko ang mga naiwan kong unan.</strong><br /><strong>Makikita ko ang mga barkada at kaklase sa hayskul.</strong><br /><strong>Masasabi ko: Masarap ang Buhay!</strong>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-54977856447768002032009-11-27T12:00:00.000+08:002009-11-27T12:50:26.223+08:00Political Colors (UAAP SEASON)Anong kulay ang gusto mo?<br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">BLUE EAGLES</span><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9RC2oHQ_I/AAAAAAAAAds/qYIZaSVr_7k/s1600/q1.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9RC2oHQ_I/AAAAAAAAAds/qYIZaSVr_7k/s320/q1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408630786960606194" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9SdaimVII/AAAAAAAAAd0/kLSxq6inNxU/s1600/q2.jpeg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9SdaimVII/AAAAAAAAAd0/kLSxq6inNxU/s320/q2.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408632342789379202" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);">GREEN ARCHERS</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9UnO-SGlI/AAAAAAAAAd8/u2sGQnVg_0U/s1600/w1.jpeg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9UnO-SGlI/AAAAAAAAAd8/u2sGQnVg_0U/s320/w1.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408634710506216018" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9U1KP91cI/AAAAAAAAAeE/h7LKXVx_8FM/s1600/w2.jpeg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9U1KP91cI/AAAAAAAAAeE/h7LKXVx_8FM/s320/w2.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408634949756376514" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="color: rgb(51, 0, 0);">FIGHTING MAROONS</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9VRP228yI/AAAAAAAAAeM/hnPzQDy-l5c/s1600/e1.jpeg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9VRP228yI/AAAAAAAAAeM/hnPzQDy-l5c/s320/e1.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408635432298017570" border="0" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9Vfr8IKmI/AAAAAAAAAeU/tOSS44oLmX4/s1600/e2.jpeg"><img style="cursor: pointer; width: 150px; height: 150px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Sw9Vfr8IKmI/AAAAAAAAAeU/tOSS44oLmX4/s320/e2.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408635680354478690" border="0" /></a><br /><br /><br /><br />Sana hindi tayong maging <span style="color: rgb(0, 0, 102);">c</span><span style="color: rgb(0, 102, 0);">o</span><span style="color: rgb(102, 51, 51);">lo</span><span style="color: rgb(0, 102, 0);">r</span> <span style="color: rgb(0, 0, 153);">b</span><span style="color: rgb(0, 102, 0);">l</span><span style="color: rgb(102, 51, 51);">i</span><span style="color: rgb(0, 0, 102);">n</span><span style="color: rgb(0, 51, 51);">d</span> sa darating na halalan.bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-44241441589633517012009-11-23T09:00:00.003+08:002009-11-23T09:50:36.236+08:00Quality MemoriesNawawala ako...<br /><br />Nasaan ka?<br /><br />Andito ako...Hanapin mo!<br /><br />----- Alaala<br /><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SwnpsE_5DEI/AAAAAAAAAcU/OodyqD0c3P0/s1600/pix+161.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407109771100228674" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SwnpsE_5DEI/AAAAAAAAAcU/OodyqD0c3P0/s320/pix+161.jpg" border="0" /></a><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Swnp2fSt_VI/AAAAAAAAAcc/wMOkBFRbJUw/s1600/a3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407109949957209426" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Swnp2fSt_VI/AAAAAAAAAcc/wMOkBFRbJUw/s320/a3.jpg" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Swnp9UXrS1I/AAAAAAAAAck/YBzJdJZI9zk/s1600/ako.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407110067284298578" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/Swnp9UXrS1I/AAAAAAAAAck/YBzJdJZI9zk/s320/ako.jpg" border="0" /></a>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-33237057068026650152009-11-17T20:00:00.001+08:002009-11-17T20:20:41.468+08:00ANGAS"No one can judge. Each person knows the extent of their own suffering or the total absence of meaning in their lives."<strong><em> ----</em> Paulo Coelho, Veronika Decides to Die</strong>
<br />
<br />Akala ko hindi na kami magkikita. Akala ko matagal ko na siya nakalimutan. Pero, akala ko lang yun. Nandito na naman siya. Ginugulo ang aking isipan. Ang pagdating niya ay hindi ko inaasahan. Para siyang lason na unti-unting pumapatay sa aking kakarampot na pag-asa at binubuong pangarap.
<br />
<br />Kahapon, habang pilit kong tinatapos ang libro n Gladwell na <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Blink_(book)">Blink.<a> Bigla niya akong kinausap. </a>
<br />
<br /><strong>SIYA:</strong> Masaya ka ba?
<br /><strong>AKO:</strong> Oo naman. May trabaho naman ako. Nabibili ko naman ang gusto ko. Madami naman akong kaibigan.
<br /><strong>SIYA:</strong> Sigurado ka?
<br />
<br />Bigla akong napahinto at napaisip. Masaya nga ba ako o pilit ko lang tinatakpan ang kalunkutan na bumabalot sa aking pagkatao dahil takot akong matuklasan ang totoo kong mararamdam. Dahil hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung anong gusto ko sa buhay. Na para akong papel na tinatangay ng hangin, walang direksiyon. Dati ang sabi ko:<em> "I want to make a difference in the lives and minds of young bloods and challenge their preconceptions and misconceptions".</em> Pero dalawang taon na ang nakalipas, andito pa rin ako. Patuloy na nakikipaglandian sa mga bituin at buwan at nagtatago kay haring araw.
<br />
<br />Kanina, habang inuulit ko ang New Moon ni Meyer, Tinanong niya uli ako.
<br />
<br />Successful ka ba?
<br />
<br />Hindi ako nakasagot. Muli akong napaisip. Masasabi ko bang successful ako? At bigla, parang ulan na bumuhos ang mga tanong sa aking napapagod nang utak.
<br />
<br />Paano nga ba nasusukat ang tagumpay?
<br />Ano ba ang batayan nito?
<br />Sino ang nagdidikta? ang naghuhusga kung sino ang matagumpay at hindi?
<br />Successful nga ba ako? o isang maangas na hindi alam ang gusto sa buhay?
<br />
<br />Siguro si tama si Manong magtataho, Ate sa Isaw at Boy Barker na ang Konsepto ng Success na yan ay makulay pero puno ng pagkukunwari. Isa lang siyang <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Social_constructionism">social construct<a>.
<br />
<br />Hay! Sana bukas, wala na akong Angas.
<br />Sana bukas, wala na tong nararamdaman ko.
<br />Akala ko pa naman, tapos na ako sa maangas na <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Quarter-life_crisis">Quarterlife Crisis<a> na to. </a>
<br />
<br />“Every time I find the meaning of life, they change it”
<br />
<br />
<br />bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-22071516274118524432009-10-27T22:20:00.002+08:002009-10-28T01:12:15.448+08:00Quality Series<strong>For the past few weeks,</strong> we were gripped with fear, paranoia, hope and optimism. These ambivalent feelings were our constant stalkers that deprived us peace of mind but inspired us to continue believing that the BEST is yet to come.<br /><br /><strong>Last night</strong> was the hardest and the most agonizing part of the day. While we were trying to locate some courage, trying to inhale and exhale deeply (with our hearts racing in our chest and blood pulsing fast through our veins), the official announcement was made. Suddenly, it was the darkest room where shattered hopes and unfulfilled dreams disabled our spirits. It rendered us defeated and tears unexpectedly fell from our sad faces.<br /><br /><strong>Now,</strong> everybody seems to re-evaluate his options. Reflecting on a lot of profound thoughts. Unfortunately, reflection brings more enigmatic questions rather than straight to the point answers.<br /><br />How are we going to cope from the loss, from heartache?<br />How are we going to say bye?<br /><br /><strong>Sometime in the future,</strong> we will see each other again with more gifts of experiences and gifts of life. And perhaps we can truly understand what it means to be a true gallant warrior as highlighted in Sun Tzu's Art of War, <em>It is said that if you know your enemies and know yourself, you will not be imperiled in a hundred battles; if you do not know your enemies but do know yourself, you will win one and lose one; if you do not know your enemies nor yourself, you will be imperiled in every single battle.</em><br /><em></em>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-45720906458957917492009-10-20T16:00:00.001+08:002009-10-20T16:13:52.516+08:00KAAWAYMatagal na rin siyang hindi bumibisita. At hindi ko naman ipinagdarasal, inaasahan o pinapangarap na ako ay kanyang dalawin. Lahat ata ng kakilala ko ay galit sa kanya. Ibang klase kasi siya. <strong>Isa siyang Traidor.</strong><br /><br />Kaya nang kumatok siya noong Miyerkules, kaagad akong naghanda. Ginawa ko ang lahat ng paraan huwag lang siya makapasok. Pero nabigo ako. Kasabay ng kanyang pagdating ang mala-impyerno kong pakiramdam. Apektado ang trabaho ko pati ang personal na buhay. At dahil hindi pa rin siya umaalis sa loob ng tatlong araw, sinimulan na akong kabahan. Kaagad kong naisip na baka isa siya sa mga kaaway ko noong nakaraang pagbaha dahil kay Ondoy. <strong>Isa siyang salot. </strong><br /><br />Kaya, noong nakaraang Sabado, kaagad kong dinalaw ang isang matalik na kaibigan. Sinabi ang lahat ng impormasyon. Inilarawan ko ang kanyang katangian. Kaya lang, para makasigurado, pinayuhan akong bumalik sa araw ng Martes. Pero binigyan naman ako ng pang-depensa para hindi siya tuluyang makapanakit. <strong> Isa siyang malaking abala.</strong><br /><strong></strong><br />Matapos sundin ang payo ng isang mabuting kaibigan, unti-unting bumuti ang aking pakiramdam. Subalit kung paano nawala nag mala-impyernong damdamin, ay ang pagpasok naman ng kanyang alagang aso. Ang asong hindi nagpapatulog dahil sa kanyang walang sawang pagkahol. Marahil ay sa sobrang kating nararamdam. <strong>Isa siyang pasakit.</strong><br /><br />Ngayon, inaantay ko na naman ang resulta ng labtest. 6 na oras na akong tambay. anim na oras na inip na inip. VI na oras nang asar dahil kumakahol habang pinupunasan ang tumutulong sipon at kinukwento ang isang pambihirang kaaway--- <strong>Isa siyang TRANGKASO</strong>. (hindi naman siguro leptospirosis dahil wala na akong lagnat)<br /><br />Sana ok ang labtest result...<br />Sana gumaling na ako....bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-39404311264307648992009-10-07T11:00:00.000+08:002009-10-07T11:30:56.514+08:00aLALA ni Ondoy<a href="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SswKjcB6RlI/AAAAAAAAAa8/HYJEmymiB4g/s1600-h/1q.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5389694457991546450" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SswKjcB6RlI/AAAAAAAAAa8/HYJEmymiB4g/s320/1q.jpg" border="0" /></a> (salamat sa images2d.snapfish.com)<br /><div><br /><strong>Sabado, Oktubre 3, 2009 (Madaling Araw)-</strong> Walang patid ang buhos ng ulan. Tila nakipaghiwalay si Inang Kalikasan kay Amang Araw sa tindi ng iyak nito. Walang bakas ng takot, kaba o alinlangan ang mukha ng karamihan. Marahil ang bawat isa'y iniisip na katulad ng ibang mga araw, titila din ang ulan. At kung magkaroon man ng baha, ito'y isang pangyayaring lubos na inaasahan. <em>Way of Life</em> - ika nga ng mga taga CAMANAVA. Ang tanging emosyon na nangingibabaw sa oras na yon ay galit-(galit ng tiyan sa pagkain) Nagugutom at naaantok ang makukulit kong kasama sa trabaho. Kaya, napagkasunduan ng lahat na mag-ambag para bumili ng Pandesal at pansit. Subalit naubos na ang pansit, tuluyan nang naghingalo ang malalambot na pandesal at unti-unti nang nagsiuwian ang mga makukulit, hindi pa rin tumitila at napapagod umiyak si Inang Kalikasan. Patagal nang patagal...Palakas nang palakas... At isang <em>text message </em>na tila<em> espresso coffee</em> ang nagpagising sa aking inaantok na kamalayan. <em>"Baha na d2 haus. Lks ulan. Wt tym ka uwi?"</em> Ang isang text ay naging sunud-sunod. Tila nakikisabayan sa buhos ng ulan. Iisa ang sinasabi. <em>"Wag ka na muna umuwi, taas na baha d2" </em>Makalipas ang isang oras, habang dumadami ang text messages na natatanggap ko , tumataas din ang baha sa bawat sulok ng Metro Manila. Pero dahil determinadong umuwi, kasama ang isa sa mga <em>wonder women</em> at 2 pang mga kaibigan, nakipagsabayan kami sa mga basang sisiw na nakikipagkulitan kay Ondoy dahil sa pag-aalala sa mga mahal sa buhay. Pagkatapos mangawit ang aming mga binti, nakasakay kami sa siksikang dyip ng dyosa kong kaibigan (ang 2 ay sinubukan ang pagiging walkathon athlete. Matapang na nilakad mula Eastwood hanggang Cubao) </div><br /><div></div><br /><div><strong>5:00 P.M (Ika-3 ng Oktubre)-</strong> Doon ko napansin na 24 oras na akong gising. Pagdating sa Cubao, doon ako lubusang naniwala na hindi na ako makakauwi. Kung hangang kelan, natatakot akong alamin. Nagsimula na ring magkaproblema si pareng Globe. Kung gaano katrapik sa Cubao, ganun din sa mundo ng mga text messages. </div><br /><div></div><br /><div><strong>7:00 P.M. .................................. </strong>Sumusuko na ang talukap ko. Sinubukan ko ang LRT. Ang pila? umabot hanggang escalator malapit sa Max, Gateway. at umiikot pa sa loob bago makapunta sa kuhaan ng ticket. Binalak ko makitulo sa kaibigan sa Maynila, pagdating ng Recto station, nanlumo ako. Balik na naman sa Cubao Kung paano ako nahirapan pumasok ng LRT, ganun din sa paglabas</div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>9:00 P.M ................................... </strong>Nasa Cubao pa din ako. </div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>10:30 P.M. ...............................</strong> Sunod -sunod ang mga text messages ng kaibigang dyosa. Tinatanong kung saan ako. Inisip kong mamalagi sa motel, hotel, apartelle. Buti na lang, to the rescue ang wonder women. Dahil sa pagod, puyat at stress, pinilit kong kumain sa KFC. Walang gana ang lumalaki kong tummy. </div><br /><div></div><br /><div><strong>11:00 P.M. ......................................... </strong>Narating ko ang palasyo ng dyosa. Nakipagkwentuhan sandali, Nagbahaginan ng mga pangamba at pagkabahala sa mga pangyayari. Hanggang sa tuluyang sumuko ang bampira. </div><br /><div></div><br /><div><strong>Linggo, Oktubre 4, 2009. (Umaga)-- </strong>Muli kong binalikan ang Cubao. Walang nabago. Lalong mahirap ang pagsakay. Ang pasya? sumakay ng LRT. Bumaba ng Katipunan station at naglakad papuntang Bayan ng Marikina. At sa aking Alay Lakad, naging saksi ang aking pagod na mata sa hagupit ni Ondoy. Nakita ko kung paano pinagsamantalahan ng baha ang River Banks. Nasaksihan ko ang pagkawasak ng Provident Village. Nakakalat pa rin sa daan ang mga bakas ng krimen ni Ondoy: <em>Rape</em> sa mga walang kamuwang muwang na kabahayan, <em>Serious Physical Injury</em> sa iba't-ibang kasangkapan at <em>Murder</em> sa mga kaawa-awang mga kababayan. At bigla kong naisip, Paano kung umuwi ako habang walang pusong sinasalakay ni Ondoy ang Marikina? </div><br /><div></div><br /><div>Hindi naging madali ang mga sumunod na oras at araw: Kalahating araw ang pila sa grocery, pikit mata akong pumayag na maging biktima ng mga buwayang negosyante ng walis tingting. Nakipagyakapan kina pareng putik. Pinagsawaan ang nakakasukang amoy ng hindi nahakot na basura at kung anu-ano pang ikakasakit at isusumpa ng iyong Pisikal, emosyonal, pinansiyal at sosyal na pagkatao. Buti na lang patuloy akong nagtitiwala sa kakaibang lakas ni ispiritwal at mental na pagkatao. </div><br /><div></div><br /><div><strong>1 week later............. </strong>Pinipilit umahon. Pinipilit bumangon. Ginagawa ang lahat para ibalik ang normal na takbo ng buhay. Pero parang itong basong basag, pilit mang buuin, andun pa rin ang bakas ng karahasan. </div><br /><div></div><br /><div>Sana talaga, manatili na lang isang mapait na aLALA ang isang kagaya ni Ondoy. </div><br /><div></div><br /><div></div>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-84841427474221142932009-09-26T08:30:00.009+08:002009-09-26T08:57:17.132+08:00Open LetterTo the Best Team:
<br />
<br />We spent a lot of time together: Auditing, Eating, Calibrating calls, Doing the floor walk and best of all discussing <em>hearsay </em>updates. Every moment we spent together was fun and before we part ways, before the countdown of the tough ** officially kicks in and some of the piglets will be transferred to a new pig pen, I just want to say thank you for accepting me and allowing me enough room to grow professionally. Thank you for the silly and serious moments, understanding my unexplained period of silence. Hehe. I am glad to have known the QUALITY team even for just a short time. I had a QUALITY time. However, I've finally accepted this is the way things would have to be. Maybe they were right, <em>some good things never last</em>. But I am confident that this is an opportunity for everyone to seek or chase that <a href="http://fixing-yas.blogspot.com/2009/08/boy-who-chases-stars.html">star </a>(salamat bunso sa blog entry mo) <a>that will make us truly happy.This is the best time to hit the ground running and re-evaluate our priorities.
<br />
<br />Wherever PROFESSIONAL LIFE may lead us from here ...... GOOD LUCK! Let's just always be the BEST and as highlighted in HeWhoMustnotBeNamed text message<em>,"Never retreat and just move forward. Your work now is your biggest incentive so let's put purpose in what we do."
<br /></em>
<br />Chill lang tayo! Be Happy! Sabi nga sa commercial: TINK POSITIB, WAG KANG AAYAW. At tama si Santino. Dapat magtiwala tayo kay BRO kasi nga: MAY BUKAS PA!
<br />
<br />Cheers!
<br />
<br />BampiraAko
<br />
<br />
<br /><a></a>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-91479822604215063412009-09-22T04:32:00.001+08:002009-09-22T04:54:29.703+08:00Bomba<strong>The word "now" is like a bomb thrown through the window, and it ticks...... Arthur Miller</strong><br /><br />Matagal din akong nawala. Biglang naglaho sa magulo subalit makulay na mundo ng blogosperya. Habang patuloy na naglalakbay sa panibagong hamon ng pagiging bampira, ibat' ibang digmaan ang aking nasaksihan. Dahil ito'y isang digmaan, samo't saring armas ang aking nasilayan. Ibat'ibang bomba ang sumabog sa aking katauhan at positibong kamalayan. May malakas, may mahina at may ibang sumugat at nag-iwan ng pilat-tanda at alaala ng pakikidigma.<br /><br />1. Natalo Ang UP Pep Squad sa 2009 CDC. Nabigo ang aking pinakamamahal na unibersidad na iuwi ang inaasam na <em>3-peat.</em> Gayunpaman, ang kanilang ipinakitang galing ay lalong nag-paalala kung bakit astig ang kulturang UP. Iba talaga ang State U.<br /><br />2. Sira ang mga gadgets ko. hindi ko magamit ang inaasahan kong Laptop. Mukhang magpapaalam na din ang matagal kong naging karamay na digicam- ang saksi sa makulit at madrama kong paglalakbay. At si kaibigang Samsung D900i mukhang ayaw nang gumising sa coma. Pati headset sa Globe prepaid phone ko, nilayasan ako. Iba talaga ang hagupit ng malupit na krisis. Hindi ko kayang ipagamot ang mga naghihingalo kong gadgets.<br /><br />3. Unti-unting lumalaki ang numero sa Bill statement ko. Hindi ko alam kung paano nangyari. Pero kapag hindi ko pa to naagapan, baka sumabog na lang ang utak ko sa kakaisip kung paano ito babayaran. Hay! Dapat in the next 2 years, burado na si CC at mataba na uli si BDO. Ngayon kasi, kakatakot ang pagiging malnourished niya.<br /><br />4. Pinanood ko ang In My Life. Sana mapanood din ito ng Nanay ko. Kasi pinakita ng pelikula ang lahat ng bomba na gusto kong pasabugin. Gusto ko palang hiramin ang sinabi ni Mark kay Aling Shirley: <em>I can't apologize for who I am. I can only say sorry for hurting you. </em>At para naman sa tatay ko: <em>Ang hirap maging anak, lalo na if you turn out to be a big disappointment.</em><br /><br />5. Ilang buwan mula nang makilala ko ang aking naging bagong pamilya. Isang makulit subalit masasabing kong DE-KALIDAD, DE- KALIBRE. Pero ngayon, parang akong kriminal na naghihintay ng hatol. Ilang araw na lang, tatanghalin na ang BIG FOUR! Hayaan niyo, paglabas ko ng Confession room, babalitaan ko kayo!<br /><br />Ilan lang yan sa mga bombang tumatak sa aking isipan. Sa totoo lang may mas malakas na pagsabog pero siguro, pinili ko yun na kalimutan dahil sa lalim ng sugat na naiwan. Pero ganun talaga siguro. Ang mga bombang ito ay mga paalala at nagpapatunay na ang buhay ay isang Digmaan.bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-40472721921085355712009-08-13T06:30:00.001+08:002009-08-13T06:57:53.822+08:00C-O-U-R-A-G-EIt was a crazy week. You started with a high spirit but ended with a very low self esteem but you were not discouraged because someone reminded you that life is never just high, low can be very well just around the corner. You will never forget this line: <em>Sometimes, it gets dark but morning comes always. Keep your faith because in the end, faith will not disappoint. </em><br /><br />Today, you are more passionate about winning. You desire to be the best and you always believe that you can.<br /><br />Tomorrow, with your gallant spirit and brilliant mind, you will confront your fears!bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-47223337930329069972009-08-09T04:30:00.004+08:002009-08-09T05:04:22.958+08:00LaroHindi ka makapagsalita<br /><br />Wala kang masabi<br /><br />Hindi mo kayang sumigaw<br /><br />Wala kang boses<br /><br />.....<br /><br />Hindi mo ako marinig<br /><br />Wala kang maintindihan<br /><br />Hindi mo inunawa<br /><br />Wala kang pakialam<br /><br /><br />.....<br /><br />Nawala na ang iyong boses<br /><br />Napagod na ang kanyang mga tainga<br /><br />.....................<br /><br />Sinubukan ko. Akala ko handa ako makipaglaro sa nakakatukso mong hamon. Pero masyado akong nalibang. Hinahanap ko ang tinig, ang imahen na binuo ng aking imahinasyon. Pero hindi ko namalayan tapos na pala ang laro. At ito ako, hinahanap ang sarili dahil sa pagkakataong ito, NATALO AKO!bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-53353911811222922412009-08-03T09:31:00.006+08:002009-08-03T10:10:43.028+08:00COLORS of LOVE<span style="font-size:180%;"></span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">We are feeling <span style="color:#000099;">BLUE</span></span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">Our eyes are turning <span style="color:#cc0000;">RED</span></span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">It feels like a <span style="color:#000000;"><strong>BLACK</strong></span> saturday</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">Because......................</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">We lost a great lady in <a href="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SnZDOTJJf0I/AAAAAAAAAa0/DMDp0ASVDqc/s1600-h/yellow-ribbon.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365549918994399042" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_8HEoN5C2Owg/SnZDOTJJf0I/AAAAAAAAAa0/DMDp0ASVDqc/s320/yellow-ribbon.gif" /></a></span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:180%;">Rest in Peace, Our Dear Mother of Democracy!</span>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-74506237263162816122009-07-22T05:45:00.001+08:002009-07-22T06:05:39.075+08:00QUALITY Voice<em><strong> "I am not a fault-finder. I am here to help you find the best answers and strategies in order to stretch your capabilities, sharpen your abilities and maximize your potentials" .......................</strong></em><br /><strong><em></em></strong><br />Ilang araw na ang nakaraan mula nang tanggapin mo ang bagong hamon at subukang umakyat sa hagdan. Mahigit na ata 3 linggo. Naalala mo pa ba ang una mong naramdaman? Ang sabi mo nalungkot ka. Marahil dahil maiiwan mo na ang mga bagay na nagbibigay sa'yo ng kakaibang kalinga at pag-aalaga. Matagal mo na din naging kaibigan si <em>comfort zone</em> di ba? Pero nang huli tayong mag-usap, unti-unti mo nang nakikilala at nakakapalagayang loob ang bago mong kaibigan, si <em>courage.</em> Matagal mo na siyang nakikita kaya lang masyado kang mahiyain. Di ba maraming pangyayari at pagkakataon na nagkrus ang inyong landas?<br /><br />Kaya ng banggitin mo ang mga katagang ito. (tingin sa itaas) Napangiti na lang ako. Unti-unti ko nang nakikita ang pag-usbong ng isang matatag na manlalakbay. Marahil kasabay ng patuloy na pagbiyahe ng iyong utak, ay ang pagiging malakas at matapang ng iyong kalooban.<br /><br /><strong><em>....................... " We will work as a team. We will not tolerate mediocrity. We will challenge and excite those who are lagging behind. We can!"</em></strong>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4175892344967501048.post-77732263044770927432009-07-16T05:30:00.004+08:002009-07-16T06:05:08.621+08:00HAGDAN<span style="font-size:78%;"></span><br /><em>Naranasan mo na ba umakyat sa puno?<br />Nasubukan mo na bang bumiyahe sa RORO?<br />e ang bumaba sa fire exit galing 27th floor?<br /></em><br />............<br /><br />Dati kapag umaakyat ako ng puno ng duhat, aliw na aliw ako sa taas. Mahangin kasi, presko ang pakiramdam. Kapag umuuwi naman ako sa probinsiya, laging RORO ang sinasakyan ko. Mahaba ang biyahe, nakaupo lang sa bus pero sigurado ka na pagbaba mo, nasa bahay ka na. Pero nang subukan kong bumaba mula 27th floor, malutong na mura ang sinisigaw ng isip ko. Panay ang reklamo ng aking mga biniti.<br /><br />Nang marating ko ang ground floor, muli kong tiningnan ang fire exit; ang hagdan na naging saksi ng tahimik na paghihimagsik ng aking damdamin at panghihina ng aking mga tuhod. At mula doon sa kinatatayuan ko, aking naisip, ang buhay din pala ay parang hagdan. Kailangan mong umakyat at bumaba para magkaroon ng pagbabago. Dahil kong nakaupo ka lang sa mga baitang nito at susuko dahil sa pagod, walang mangyayari. Naisip ko din na ang hagdan ay parang career/ambisyon/pangarap. Marami ang gustong umakyat sa pinakamataas, dahil sa taas, tanaw mo ang lahat. Malawak ang sakop ng iyong mata. Kaya siguro iba ang dating kapag sinabing sa penthouse siya nakatira. Ang pag-akyat ay pedeng gawin sa ibat'ibang paraan. Merong sumasakay sa service elevator kaya walang abala. Meron namang pumipila sa elevator na kailangang dumaan sa bawat palapag. Tinitiis ang init at siksikan maabot lamang ang pinakamataas. At meron din na ang tanging paraan ay dumaan sa hagdan at tiisin ang pagod. Pero paano ang pagbaba? Paano kung nasira ang service elevator? Kakayanin kaya nila ang bumaba ng hagdan sa fire exit?<br /><p>Lumabas na ako ng building na nakangiti. Napagod ako pero naaliw sa pagbaba. Dahil kasama ko ang makulit na officemate. Nakasalubong ko ang dating teammate. At lubusan kong naunawaan, madali lumaban sa hamon ng buhay kapag me kasama. Sa ngayon, natutuwa ako sa nakikita kong tanawin sa 27th floor. Masarap sa pakiramdam ang paminsan-minsan ay sumasakay ng service elevator at natutuwa ako sa iba't ibang mukha at damdamin sa loob ng nagsisiksikang elevator. At alam ko, patuloy akong aakyat ng puno, sasakay ng roro at siguro, minsan, sa hindi inaasahang pagkakataon, muli akong bababa ng hagdan sa fire exit.... pero HANDA AKO.<br /></p>bampiraakohttp://www.blogger.com/profile/01435625967399236832noreply@blogger.com10